အထီးက်န္ဆန္ခဲ့ဖူးသလား? / ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ အရသာကို ခံစားခဲ့ဖူးသလား?

အထီးက်န္တယ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္တယ္ဆိုတာ ႏိႈင္းယွဥ္မႈေတြကိုျပတဲ့ နာမဝိေသသနေတြျဖစ္တယ္။
အထီးက်န္တာကို မခံစားဖူးရင္ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အရသာကို ဘယ္လာခံစားတတ္မလဲ?
လူေတြကလည္း လူေတြပါပဲလက္လြတ္ရခါနီးမွ၊ လက္လြတ္သြားမွ တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း သိေတာ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက ကိုယ္နဲ႔အနီးဆံုး ေနရာမွာ အျမဲရွိေနခဲ့ပါတယ္။
ဗိုက္အရမ္းဆာတဲ့အခ်ိန္ ေခါက္ဆဲြေျခာက္ေလးတစ္ထုပ္ ရွိတာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပဲ အရမ္းေမာပန္းႏြမ္းနယ္တဲ့အခ်ိန္
ေက်ာခင္းစရာ ေနရာေလးတစ္ခုရွိတာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပဲ အားရပါးရ ငိုေနတဲ့အခ်ိန္ ေဘးမွာရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္က တစ္ရူးေလးတစ္ရြက္ ကမ္းေပးလာတာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပဲ မနက္ႏိုးလာတာနဲ႔ လွပတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ကို ေတြ႔ႏိုင္တာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပါပဲ။
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမွာ တိက်တဲ့ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြ မရွိခဲ့ဘူး။  သာမန္ကိစၥေလး တစ္ခုလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ေပးေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္အထိ ေပ်ာ္ရႊင္သလဲ?   ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕ အတိုင္းအတာကို ကိုယ့္ရဲ႕ေရာင္ရဲ႕တဲ့စိတ္နဲ႔ပဲ ခန္႔မွန္းဆံုးျဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတို႔ရဲ႕ စိတ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ျပည့္ေနခဲ့ျပီလား?  ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ပ်က္ျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနခဲ့သလား? ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ တံခါးလာေခါက္တဲ့အခါ  ကိုယ့္ရင္ခြင္တံခါးကို က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ထားေပးပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲ အလံုးအရင္းနဲ႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ပါေစ.....

တံုးအတဲ့မိန္းမ နဲ႔ ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမ

တံုးအတဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားနဲ႔အတိုက္အခံျပဳတယ္။
ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားကို အားေပးကူညီတယ္။

တံုးအတဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားရဲ႕ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ကိုပဲ ထိုးဆြၿပီး အၿမဲစိတ္တိုတယ္။
ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားရဲ႕အားသာခ်က္ကိုပဲၾကည့္ၿပီး အၿမဲေပ်ာ္ရႊင္တယ္။

တံုးအတဲ့မိန္းမက ေနရာ၊ အေျခအေနမခဲြဘဲ ေယာက္်ားနဲ႔ျငင္းခုန္ရန္ျဖစ္တယ္၊ ေယာက္်ားကို လူပံုအလယ္မွာ မ်က္ႏွာသာမဲ့ေစတယ္။
ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမက လူေတြၾကားမွာ ေယာက္်ားကိုမ်က္ႏွာသာေပးတယ္။ ဆံုးမစရာ၊ ေျပာစရာရွိရင္ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားမွာပဲေျပာတယ္။

တံုးအတဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားကို သိမ္ငယ္ေအာင္လုပ္တယ္။ ေယာက္်ားကိုသိမ္ငယ္ေစတာဟာ ကိုယ့္ကိုသိမ္ငယ္ေစတယ္ဆိုတာကို သူေမ့ေနလို႔ျဖစ္တယ္။
ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားကို တန္ဖိုးထားေလးစားတယ္။ ေယာက္်ားကို ေလးစားတာဟာ ကိုယ့္ကိုပိုေပၚလြင္ေစေၾကာင္း သူနားလည္လို႔ျဖစ္တယ္။

တံုးအတဲ့မိန္းမက အတိတ္ေဟာင္းကို ခဏခဏထုတ္ၿပီး ေယာက္်ားကို တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ေျပာတယ္။
ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားနဲ႔အတူ လွပတဲ့အနာဂတ္ေရာက္ဖို႔ ဦးတည္တယ္။

တံုးအတဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားရဲ႕အမွားကို မလြတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေယာက္်ားအေၾကာင္းအကုန္သိသူလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုထင္တယ္။
ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားရဲ႕အမွားကိုခြင့္လႊတ္ၿပီး ေယာက္်ားဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မႀကီးျပင္းတတ္တဲ့ကေလးလို႔ဆိုတယ္။

တံုးအတဲ့မိန္းမက "နင္ ထြက္သြား!" လို႔ ေအာ္ဟစ္တယ္။
ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမက "ငါ့အနားက မခြာနဲ႔"လုိ႔ဆိုတယ္။

တံုးအတဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားကို ျမားတစ္စင္းလို တင္းတင္းဆဲြတယ္။ တင္းတင္းဆဲြေလ ေဝးေဝးကိုေရာက္ေလပါပဲ။
ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားကို ေလတံခြန္လို လႊတ္တယ္။ လက္ထဲက ႀကိဳးကို စိတ္ေအးလက္ေအးကိုင္တယ္။

တံုးအတဲ့မိန္းမက ကိုယ္ေတာ္၊ ကိုယ္တတ္ေၾကာင္းကို ပိုအေရးစိုက္တယ္။
ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမက ေထာက္ပံ့၊ မွီခိုအားထားဖို႔ကို ပိုနားလည္တယ္။

တံုးအတဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားအနား တဖဝါးမွမခြာ ထိန္းေက်ာင္းတယ္။
ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားအနား ခြာလိုက္၊ ကပ္လိုက္လုပ္တယ္။

တံုးအတဲ့မိန္းမက ခ်က္ျပဳတ္ေလွ်ာ္ဖြပ္တာကို သိေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မျပဳျပင္၊ မဖီးလိမ္းခ်င္ဘူး။
ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမက ခ်က္ျပဳတ္ေလွ်ာ္ဖြပ္တာကို သိသလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ ဖီးလိမ္းျပဳျပင္ဖို႔ မေမ့ဘူး။

တံုးအတဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားကို ဖိအားနဲ႔ စိတ္ဖိစီးမႈေတြေပးတယ္။
ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမက ေယာက္်ားကို စိတ္အားထက္သန္မႈနဲ႔ လႈပ္ရွားမႈကိုေပးတယ္။

တံုးအတဲ့မိန္းမက သူ႔မ်က္ရည္ၾကားမွာ ေယာက္်ားကိုက်ရႈံးေစတယ္။
ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမက သူ႔အရယ္အၿပံဳးၾကားမွာ ေယာက္်ားကိုေအာင္ျမင္ေစတယ္။

စိတ္၏ အကြာအေဝး

တစ္ေန႔တြင္ ဆရာက ေက်ာင္းသားမ်ားကို 

 “လူေတြက ဘာျဖစ္လို႔ ေဒါသထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေအာ္ျပီး ေျပာၾကတာလဲ” ဟု ေမးေလသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားက အခ်ိန္အၾကာၾကီး စဥ္းစားေနၾကသည္။   ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က “စိတ္တည္ျငိမ္မႈေတြ ေပ်ာက္ကုန္လို႔ ေအာ္တာပါ ဆရာ” ဟု ေျဖသည္။

ဆရာက “ဒါေပမ့ဲ တစ္ဘက္လူက ကိုယ့္ေဘးမွာ ရွိေနတာကို ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာလို႔ရပါလွ်က္နဲ႔ ဘာလို႔ ေအာ္ေျပာၾကတာလဲ” ဟု ျပန္ေမးသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားက တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေျဖၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေက်နပ္ေသာ အေျဖကို ဆရာ မရခဲ့ပါ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဆရာက ရွင္းျပသည္။

“လူႏွစ္ေယာက္ စိတ္တို ေဒါသထြက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ဟာ အရမ္းကြာေ၀းေနတယ္။ အဲဒီေ၀းေနတဲ့ အကြာအေ၀းေၾကာင့္ ေအာ္မွ ၾကားႏိုင္မယ္ထင္ျပီး ေအာ္ၾကတယ္။   ေအာ္ေလေလ ေဒါသပိုထြက္ေလေလ၊ ေဒါသထြက္ေလေလ စိတ္ရဲ႔ အကြာအေ၀းဟာ ေ၀းေလေလ၊ စိတ္ကြာေ၀းေလေလ ေအာ္ၾကေလေလပဲ”   ဆရာက ဆက္ျပီး....

“လူႏွစ္ေယာက္ သမီးရည္းစားျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုျဖစ္တတ္ၾကလဲ သိလား... အခုလို႔ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္ေပါ့။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ရည္းစားျဖစ္ေနသူ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ေတြက အရမ္းနီးေနတယ္။ စိတ္တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုဟာ ထပ္တူနီးနီးက်ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ရည္းစားျဖစ္ေနသူ ႏွစ္ေယာက္ဟာ စကားေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ တီးတိုးတီးတိုးပဲ ေျပာၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ စိတ္အကြာအေ၀း နီးေလေလ၊ ပိုခ်စ္ၾကေလေလ။ ေနာက္ဆံုး စကားေျပာစရာေတာင္ မလိုေတာ့ဘဲ အမူအရာခ်င္း၊ မ်က္လံုးခ်င္း အခ်စ္ေတြကို ဖလွယ္ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္အကြာအေ၀းဆိုတာ လံုးလံုး မရွိေတာ့ဘူး။ တစ္ထပ္တည္းက်သြားျပီ”

“လူႏွစ္ေယာက္ ျငင္းခံု၊ ရန္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ စိတ္ေတြကို မကြာေ၀းေစနဲ႔။ စိတ္ကြာေ၀းေစတဲ့ စကားမ်ဳိး မေျပာသင့္ဘူး။ စိတ္ေတြေျပၾကမွ စိတ္ရဲ႕ကြာေ၀းမႈ မရွိေတာ့မွ ျပႆနာကို ေျပေျပလည္လည္ ေဆြးေႏြးၾကေပါ့” ဟု ဆရာက ေနာက္ဆံုး ရွင္းျပခဲ့သည္။

မခ်စ္ေတာ့လို႔ အခ်စ္ကို အျပစ္ရွာတယ္ ခ်စ္လို႔ အျပစ္ကို အခ်စ္လို႔ျမင္တယ္

လူတိုင္းအမွားလုပ္တတ္ၾကတယ္
တကယ္လို႔ လူတစ္ေယာက္ကို သင္ေလးေလးနက္နက္ခ်စ္ရင္
သူ ဘယ္လိုပဲ သင့္ကိုဆက္ဆံဆက္ဆံ
သူ ဘာအမွားပဲ လုပ္လုပ္
အေၾကာင္းျပခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔
သူ႔ကို သင္ခြင့္လႊတ္တတ္တယ္။

တကယ္လို႔ လူတစ္ေယာက္ကို သင္မခ်စ္ေတာ့တဲ့အခါ
သူေျပာတဲ့စကား တစ္ခြန္းေလးမွားရံုနဲ႔
လမ္းခဲြျပတ္စဲဖို႔ သင္ခ်က္ခ်င္းဆိုတတ္တယ္။

ဒါေၾကာင့္
သင့္ရဲ႕အမွားေလးတစ္ခုကို လက္ညိဳးထိုးၿပီး လမ္းခဲြျပတ္စဲတဲ့လူတစ္ေယာက္ဟာ
သင့္အမွားေၾကာင့္ သင့္ကိုခဲြသြားတာ မဟုတ္ဘူး
သင့္ကို မခ်စ္ေတာ့လို႔ ခဲြသြားတာျဖစ္တယ္။

ဒီလိုကိစၥမ်ဳိးနဲ႔ႀကံဳတဲ့အခါ
တစ္ဘက္သားကို ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးလိုက္ပါ
မခ်စ္ေတာ့လို႔ အခ်စ္ကို အျပစ္ရွာတယ္
ခ်စ္လို႔ အျပစ္ကို အခ်စ္လို႔ျမင္တယ္
ဒါဟာ အခ်စ္ရဲ႕အတိမ္အနက္နဲ႔ပဲ ဆိုင္ပါတယ္။

အလုပ္မွာ စိတ္ရႈပ္စရာႀကံဳတာနဲ႔ ခက္လိုက္တာဆိုၿပီး သင္တြန္႔ဆုတ္တယ္

အလုပ္မွာ စိတ္ရႈပ္စရာႀကံဳတာနဲ႔
ခက္လိုက္တာဆိုၿပီး သင္တြန္႔ဆုတ္တယ္။

ဘဝမွာ အခက္အခဲႀကံဳတာနဲ႔
ပင္ပန္းလိုက္တာဆိုၿပီး သင္ညည္းတြားတယ္။

ကံၾကမၼာကို ၿငိဳးမယ္ဖဲြ႔လိုက္
ေန႔ရက္တိုင္းကို သက္ျပင္းခ်လိုက္
တျခားသူရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို အားက်လိုက္နဲ႔
ကိုယ္ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းကို အဆိုးျမင္ပစ္လိုက္တယ္။

အလုပ္မွာ အဆင္မေျပရင္
ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ သင္ယူလို႔ရတယ္
အေတြ႔အႀကံဳဆိုတာ စုပံု စုေဆာင္းဖို႔လိုလို႔ပါ။

ဘဝမွာ မေပ်ာ္ရႊင္ရင္
မစိုးရိမ္ မပူပန္ပါနဲ႔
ဘဝဆိုတာ နဂိုကတည္းက ၁၂မ်ဳိးအသုပ္စံုပါ။

တျခားသူေတြ ဒီကေန႔မွာ ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတာ
သူတို႔ျဖတ္သန္းခဲ့၊ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ ရလဒ္ပါ။
ဒီကေန႔ကို သင္စိတ္တိုင္းမက်ဘူး၊ မေအာင္ျမင္ေသးဘူးဆိုေပမယ့္
သင့္မွာခြန္အားရွိပါေသးတယ္၊ သင့္မွာအရြယ္ရွိပါေသးတယ္
လွပတဲ့အနာဂတ္ကို သင္ပိုင္ဆိုင္ရဦးမွာပါ။
.

ငါတို႔ အသဲကဲြလို႔ရတယ္ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္တတ္တဲ့အရည္အခ်င္းကိုေတာ့ မဆံုးရႈံးေစနဲ႔

လူတစ္ေယာက္ကို နစ္နစ္ကာကာခ်စ္ခဲ့တယ္
ရွိသမွ်အင္အားေတြသံုးၿပီး ခ်စ္ခဲ့တယ္
ေနာက္ဆံုးအသဲကဲြေတာ့
ငါတို႔ ေမာပန္းႏြမ္းလ်က်န္ခဲ့တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္းမွာ
ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ဖို႔ ငါတို႔ မဝံ့ရဲခဲ့ဘူး
ခ်စ္ခ်င္ေပမယ့္ လူေတြကို မယံုရဲခဲ့ေတာ့ဘူး
ခ်စ္ေနေပမယ့္ လံုးလံုးလ်ားလ်ား မခ်စ္ရဲခဲ့ေတာ့ဘူး
ခ်စ္တတ္တဲ့ အရည္အခ်င္းကို ငါတို႔က်ဆင္းေစခဲ့တယ္။

အခ်စ္တစ္ခုမွာ
ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးက
ဇာတ္သိမ္းမွာ ေပါင္းရ/ မေပါင္းရဆိုတာမဟုတ္ဘူး။
အခ်စ္ထဲ ပါဝင္ေနသူႏွစ္ေယာက္မွာ
လူကို ခ်စ္တတ္တဲ့အရည္အခ်င္း ရွိ/မရွိဆိုတာပဲျဖစ္တယ္။

ဒါေၾကာင့္..
ငါတို႔ အသဲကဲြလို႔ရတယ္
ဒါေပမဲ့ လူကိုခ်စ္တတ္တဲ့အရည္အခ်င္းကိုေ

တာ့ မဆံုးရႈံးေစပါနဲ႔။

ငါတို႔ ကတိတစ္ခုျပဳၾကရေအာင္

ရန္ေတြျဖစ္ၾကလည္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ဖုန္းကို တစ္ေယာက္ကိုင္ေၾကး
ရန္ေတြျဖစ္ၾကလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေကာင္းေကာင္းဂရုစိုက္ေၾကး
ရန္ေတြျဖစ္ၾကလည္း လြယ္လြယ္နဲ႔ လမ္းခဲြစကားမေျပာေၾကး
ရန္ေတြျဖစ္ၾကလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို မထိခိုက္ မနာက်င္ေၾကး
ရန္ေတြျဖစ္ၾကလည္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ လက္မလြတ္ေၾကး

ရန္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေျပာပါ
တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ အထင္မွားတယ္ဆိုတာ ခဏသာ ဝမ္းနည္းေၾကကဲြမႈ
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ လက္လြတ္ လဲြေခ်ာ္သြားရင္ ထာဝရ ဝမ္းနည္းေၾကကဲြမႈ

တကယ္လို႔ သူ႔ကို သင္တကယ္ခ်စ္ရင္
သူ႔အေပၚ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးဆက္ဆံပါ
တကယ္လို႔ မခ်စ္ဘူးဆိုရင္
မခ်စ္ေၾကာင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျပာပါ
အခ်စ္ကို ကပ်က္ကေခ်ာ္ ေဆာ့မကစားပါနဲ႔...

အခ်စ္မွာ နာက်င္စရာအေကာင္းဆံုးနဲ ့ကံအဆိုးဆံုးဆိုတာ

အခ်စ္မွာ နာက်င္စရာအေကာင္းဆံုးနဲ ့ကံအဆိုးဆံုးဆိုတာ
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက ကိုယ့္ကိုျပန္မခ်စ္ႏိုင္တာမဟုတ္ဘူး..
သစၥာမရွိတဲ့ခ်စ္သူကို စြန္ ့လႊတ္လိုက္ရတာလဲမဟုတ္ဘူး..

ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက ကိုယ့္ကိုျပန္မခ်စ္ႏိုင္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပိုခ်စ္တတ္လာေအာင္သင္ယူလာႏိုင္တယ္..
ဒါဟာ ကံေကာင္းျခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ...
သစၥာမရွိတဲ့ခ်စ္သူကို စြန္ ့လႊတ္လိုက္ရတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ
သစၥာရွိစြာခ်စ္ျမတ္ႏိုးႏိုင္မယ့္ပိုမိုသင့္ေတာ္သူတစ္ေယာက္က
မိမိကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးဂရုစိုက္ခြင့္ရႏိုင္မယ္..
ဒါဟာလဲ ကံေကာင္းျခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ...

တကယ့္ တကယ္ ကံအဆိုးဆံုးဆိုတာမ်ိဳးဟာ..
တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ စစ္မွန္တဲ့အခ်စ္စစ္နဲ ့ခ်စ္မိၾကတယ္..
တစ္ေယာက္အေတြးထဲကေနလဲအျခားတစ္ေယာက္က တစ္စကၠန္ ့ေလးေတာင္မွ
ထြက္ခြာသြားျခင္းမရွိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ သတိရေနမိၾကတယ္..
ဒါေပမယ့္
ဘယ္ေသာအခါမွ ေပါင္းစပ္ခြင့္မရွိႏိုင္ဘူးဆိုတာကို သိနားလည္ထားရင္း..
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေမ့ေဖ်ာက္ႏိုင္ဖို ့အတြက္
အျမဲတေစ နာက်င္စြာနဲ႔ၾကိဳးစားေနရျခင္းပါပဲ.....

“နင္ငါ့ကို ဘယ္ပံုဘယ္နည္းနဲ ့ခ်စ္သလဲ” လို ့ တစ္ေန ့မွာ နင္ေမးလာခဲ့ရင္

အနားမွာရိွေနခြင့္ရသည္ျဖစ္ေစ
အေ၀းကပဲေငးၾကည့္ေနရသည္ျဖစ္ေစ
နင္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကိုပဲ ငါျမင္ေတြ ့ခ်င္ခဲ့တယ္..

နင့္ေအာင္ျမင္မွုေတြအတြက္
ငါ ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ခြင့္ရသည္ျဖစ္ေစ
ၾကားသိခြင့္ေတာင္မရႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ
နင္ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္ေနဖို ့ကိုပဲ ငါဆႏၵရွိခဲ့တယ္...

နင္ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ဖ၀ါးတစ္ခု ဟာ
ငါ့ လက္ဖ၀ါးျဖစ္ေနသည္ျဖစ္ေစ
သူ ႔ လက္ဖ၀ါးျဖစ္ေနသည္ျဖစ္ေစ
နင္ စိတ္ခ်မ္းသာေနဖို ့ကိုပဲ ငါလိုလားခဲ့တယ္...

ေနာက္ဆံုး..
နင့္ေရြးခ်ယ္မွုဟာ..
ငါ ျဖစ္ခဲ့သည္ျဖစ္ေစ..
သူ ႔ ျဖစ္ခဲ့သည္ျဖစ္ေစ..
ေအးခ်မ္းတည္ျငိမ္တဲ့ဘ၀ေလးတစ္ခုမွာ
နင္.. ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ေနႏိုင္ဖုိ ့ကိုသာ..
ငါ... တကယ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခဲ့ပါတယ္...

နင့္ဆႏၵသာဆိုရင္..
ငါ့အတြက္ဘယ္ေလာက္ပဲခက္ခဲေနခဲ့ပါေစ ငါ ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္ခဲ့တယ္..
နင့္ခ်မ္းေျမ့မွုအတြက္သာဆုိရင္..
ငါ့အတြက္ဘယ္ေလာက္ပဲနာက်င္၀မ္းနည္းေနရပါေစ ငါလက္ခံေပးႏိုင္ခဲ့တယ္..
နင့္ေရြးခ်ယ္မွုသာဆိုရင္..
ငါဘယ္ေလာက္ေတာင္ထိခိုက္ခံစားရမယ္ ဆိုတာကို ၾကိဳတင္သိေနခဲ့ျပီးျဖစ္ပါေစ
ငါ.. နင့္ကို.. စာနာနားလည္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္…..

ဒါဟာ
“နင္ငါ့ကို ဘယ္ပံုဘယ္နည္းနဲ ့ခ်စ္သလဲ” လို ့
တစ္ေန ့မွာ နင္ေမးလာခဲ့ရင္ ငါျပန္ေျဖမယ့္
နင့္အတြက္ ငါ့ရဲ ့ ဘယ္ေတာ့မွမေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့ အေျဖစကားတစ္ခုပါပဲ…..

သူငယ္ခ်င္း

သူငယ္ခ်င္းေတြ သိန္းသန္းေပါင္းစြာ ပိုင္ဆိုင္တာ
ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္တစ္ရပ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
သင့္ကို လူေတြထားသြားခဲ့တဲ့အခ်ိန္
သင့္ေဘးမွာႀကံႀကံခံရပ္တည္ေပးတဲ့ 

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတာကမွ
တကယ့္ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ျဖစ္တယ္။

အရြယ္ေရာက္လာတာနဲ႔အမွ်
ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း 

အရင္ကထက္ မ်ားမ်ားလာတယ္
ေက်ာင္းမွာ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့တယ္
အလုပ္မွာ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့တယ္
သူငယ္ခ်င္းကတဆင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့တယ္
ပါတီမွာ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့တယ္
အင္တာနက္ေပၚမွာ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့တယ္
လမ္းသြားရင္း ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ
သင္ရႈံးနိမ့္ခ်ိန္၊ သင္အခက္အခဲႀကံဳခ်ိန္
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေယာက္ကို သင္ပထမဆံုး သတိရမိတတ္တယ္။
သင္ဖုန္းဆက္လိုက္တာနဲ႔ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းက
ခ်က္ခ်င္း သင့္အနား ေျပးလာတတ္တယ္၊ အားေပးကူညီတတ္တယ္။

တကယ္လို႔ သင့္မွာ ဒီလိုသူငယ္ခ်င္းမ်ဳိး တစ္ေယာက္ရွိခဲ့ရင္
ဒါမွမဟုတ္ တစ္ေယာက္ထက္ပိုခဲ့ရင္
အာရံုစိုက္ၿပီး ေကာင္းေကာင္းတန္ဖုိးထား ျမတ္ႏိုးလိုက္ပါ။

တကယ္လို႔ တစ္ေယာက္မွ မရွိခဲ့ဘူးဆိုရင္
ဒီလို ထူးဆန္းအံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ဳိးျဖစ္ေအာင္
သင္ အရင္ႀကိဳးစားလိုက္ပါ။

ယေန႔ေခတ္လူေတြရဲ႕ အခက္တကာ့အခက္မ်ား

ပိုက္ဆံေခ်းဖို႔လြယ္တယ္ ျပန္ဆပ္ဖို႔ခက္တယ္
ကားေမာင္းဖို႔လြယ္တယ္ ကားရပ္ဖို႔ခက္တယ္
ပိုက္ဆံျဖဳန္းဖို႔လြယ္တယ္ စုေဆာင္းဖို႔ခက္တယ္
ေနာက္က်ဖို႔လြယ္တယ္ ေစာေရာက္ဖို႔ခက္တယ္

အိပ္ရာဝင္ဖို႔လြယ္တယ္ အိပ္ရာထဖို႔ခက္တယ္
ေခါင္းမာဖို႔လြယ္တယ္ လြတ္ခ်တတ္ဖို႔ခက္တယ္
အလုပ္လုပ္ဖို႔လြယ္တယ္ လူလုပ္တတ္ဖို႔ခက္တယ္
သက္သတ္လြတ္စားဖို႔လြယ္တယ္ ဘုရားျဖစ္ဖို႔ခက္တယ္

ထီထိုးဖို႔လြယ္တယ္ ထီေပါက္ဖို႔ခက္တယ္
စာဖတ္ဖို႔လြယ္တယ္ အသိဉာဏ္ရွိဖို႔ခက္တယ္
လူကိုဆဲဆိုဖို႔လြယ္တယ္ ေတာင္းပန္တတ္ဖို႔ခက္တယ္
တရားက်င့္ဖို႔လြယ္တယ္ ကိုယ့္က်င့္တရားေကာင္းဖို႔ခက္တယ္

တျခားသူအေပၚေကာင္းဖို႔လြယ္တယ္ မိသားစုအေပၚေကာင္းဖို႔ခက္တယ္
အမွားကိုကဲ့ရဲ႕ဖို႔လြယ္တယ္ အမွန္ကိုျပင္ေပးဖို႔ခက္တယ္
ထိုးႏွက္ဖို႔လြယ္တယ္ အားေပးကူညီဖို႔ခက္တယ္
အျပစ္ရွာဖို႔လြယ္တယ္ ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာဖို႔ခက္တယ္

ဘဝခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းတဲ့အခါ....

ေလွ်ာက္လွမ္းေလ ေလးနက္သထက္ ေလးနက္လာတာက မိသားစုသံေယာဇဥ္ျဖစ္တယ္...
ေလွ်ာက္လွမ္းေလ တိမ္သထက္ တိမ္လာတာက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖစ္တယ္...
ေလွ်ာက္လွမ္းေလ အလ်င္လိုသထက္ လိုလာတာက ႏွစ္လရာသီျဖစ္တယ္...
ေလွ်ာက္လွမ္းေလ ေႏွးသထက္ ေႏွးေကြးလာတာက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြျဖစ္တယ္...
ေလွ်ာက္လွမ္းေလ တိုးသထက္ တိုးလာတာက အသက္အရြယ္ျဖစ္တယ္...
ေလွ်ာက္လွမ္းေလ နည္းသထက္ နည္းလာတာက အခ်ိန္ေတြျဖစ္တယ္...
ေလွ်ာက္လွမ္းေလ ေဝးသထက္ ေဝးသြားတာက စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြျဖစ္တယ္...
ေလွ်ာက္လွမ္းေလ နီးသထက္ နီးလာတာက သခႋ်ဳင္းကုန္းျဖစ္တယ္...
ေလွ်ာက္လွမ္းေလ ေတြ႔ျမင္သထက္ ေတြ႔ျမင္လာတာက လမ္းခရီးျဖစ္တယ္...
ေလွ်ာက္လွမ္းေလ မႈန္ဝါးသထက္ မႈန္ဝါးသြားတာက ဦးတည္ရာျဖစ္တယ္...
ေလွ်ာက္လွမ္းေလ ရွည္သထက္ ရွည္လ်ားလာတာက ဘဝခရီးလမ္းျဖစ္တယ္...
ေလွ်ာက္လွမ္းေလ တိုသထက္ တိုတိုသြားတာက လူ႔ဘဝျဖစ္တယ္....

ခ်စ္သူျဖစ္ဖို႔လြယ္တယ္ / အိမ္ေထာင္တစ္ခုတည္ေဆာက္ဖို႔ ခက္တယ္

လူႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ဖို့ က လြယ္တယ္...

သို့ေသာ္ အိမ္ေထာင္တစ္ခု တည္ေဆာက္ဖို့ ဆိုတာ ခက္ခဲျပန္တယ္....
အခ်စ္ကို အားကိုးရံုမ်ွနဲ့ တစ္ဘ၀လံုးကို ျဖတ္ေက်ာ္သြားဖို့ဆိုတာ မလြယ္ကူလွဘူး...
ဆံျဖဴသြားက်ိဳးတဲ ့အထိ လက္တြဲႏုိင္ဖို့ အျခား အရာေတြ အမ်ားၾကီးလဲ လိုေသးတယ္ေလ....
ခင္ပြန္းဆုိတာ ေခၚဖို့ေကာင္းရံုမွ် သတ္မွတ္ထားတဲ ့နာမည္မဟုတ္ဘူး.... တာ၀န္ယူတတ္သူတစ္ေယာက္အတြက္ ရာထူးျဖစ္တယ္.......
ဇနီးဆိုတာ ခ်စ္စႏိုးနာမည္မွည့္ထားေပးရံု သက္သက္ မဟုတ္ဘူး.. ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တတ္သူလို့ အမည္ရတယ္.... 

ဒီလိုေျပာလို့ ဘ၀တစ္ခုကို အတူတူတည္ေဆာက္ဖို့ အခ်စ္မလိုဘူးလို့ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး.....
အိမ္ေထာင္တစ္ခုရဲ့ မိသားစု၀င္ ျဖစ္လာတဲ့ ႏွစ္ဦးသားအေနနဲ့ အခ်စ္ဆိုတဲ ့အရာအျပင္...
ေပးဆပ္မွု နားလည္မွုေတြနဲ့ အတူ ညွိႏွုိင္းေဆြးေႏြး တုိင္ပင္မွုေတြနဲ ့

သစၥာရွိရွိ မခြဲမခြာလက္တဲြသြားၾကဖို့လဲ လိုအပ္ပါတယ္...
တကယ္ေတာ့....အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကုိယ္ဟာ

 ေပးဆပ္ တတ္သူျဖစ္ရဲ့လားဆိုတာ အရင္ဆံုး ဆန္းစစ္ဖို့ လိုအပ္လွပါတယ္.....

မဆံုတဲ့ဖူးစာ

Download

ေလထဲကအိမ္

Download

ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္

Download

ဖုန္းဆက္မိတဲ့ငါ့အမွား

Download

မင္းေလးသိဖို႔

Download

ခ်စ္ဖူးခဲ့သမွ်

Download

ဒီအတိုင္းပဲခ်စ္ေနမယ္

Download

မိုးတိမ္ကဗ်ာ

Download

အလြမ္းေျပအနမ္း

Download

ျမန္မာမေလး

Download

မင္းနဲ႔နီးဖို႔

Download

၀မ္းနည္းတတ္တဲ့ခ်စ္သူ - idiots

Download

အေမ

အၿမဲတမ္း ပိုက္ဆံလိုၿပီလို႔ လက္ျဖန္႔ေတာင္း၊ မေပးျပန္ေတာ့လည္း စိတ္တိုစိတ္ေကာက္တတ္သူဟာ သားသမီးပါ။ ေခၽြတာမွ်သံုး ဘာမဆို အေသးစိတ္တြက္ခ်က္လို႔ သားသမီးပညာေရးအတြက္ဆိုရင္ တြန္႔တိုႏွေျမာျခင္းမရွိတာ အေမပါ။

မနက္အိပ္ရာထရမွာပ်င္းတဲ့အျပင္ ဟိုဟာဒီဟာ ညည္းတြားက်ီး(ေခ်း)မ်ားတတ္တာ သားသမီးပါ။ ညဥ့္နက္မွအိပ္ရာဝင္ မိုးလင္းရင္ေစာေစာထလို႔ မနက္စာျပင္ဆင္တာ အေမပါ။

အိမ္စာမ်ားတယ္၊ ေက်ာင္းသြားရတာ ေမာတယ္လို႔ ညည္းတြားတတ္တာ သားသမီးပါ။ အဝတ္ေလွ်ာ္၊ ထမင္းခ်က္ တစ္ေနကုန္ အလုပ္ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္တာေတာင္ မညည္းတြားတဲ့အျပင္ ညအခါ သားသမီးနဲ႔အတူ စာက်က္ေဖာ္လုပ္တာ အေမပါ။

အျပင္မွာ စိတ္ညစ္တာႀကံဳခဲ့ရင္ အိမ္မွာမျပတ္ညည္းတြားျပၿပီး ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္၊ ႏွစ္သိမ့္စိတ္ကို ေတာင္းဆိုတတ္တာ သားသမီးပါ။ အျပင္မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ညစ္တာႀကံဳခဲ့ႀကံဳခဲ့ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးၿပံဳးရႊင္ေနတတ္တာ အေမပါ။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာကို ပါးစပ္ဖ်ားမွာခ်ိတ္ဆဲြ၊ လက္ေတြ႔မွာ လႈပ္ရွားမႈမျပတတ္တာ သားသမီးပါ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာကို ပါးစပ္ထဲက လံုးဝထုတ္မေျပာလည္း သားသမီးအေပၚ အခ်စ္ေတြအၿမဲက်ဲျဖန္႔တတ္တာ အေမပါ။

အခ်စ္ဆိုတာ တာဝန္ယူမႈတစ္ခု...

နင့္ထက္ပိုေကာင္းတဲ့လူ 

ငါမေတြ႔ႏိုင္ေတာ့တာ မဟုတ္ဘူး
ငါ့အနားမွာ နင္ရွိေနၿပီမို႔
နင့္ထက္ေကာင္းတဲ့လူနဲ႔ ငါမဆံုခ်င္ေတာ့လို႔ပါ....
ငါရင္မခုန္တတ္ေတာ့တာ မဟုတ္ဘူး
ငါ့အနားမွာ နင္ရွိေနၿပီမို႔
တျခားလူအေပၚ ငါရင္ခုန္စရာမလိုေတာ့လို႔ပါ...
တျခားလူကို ငါမခ်စ္တတ္မိေတာ့တာ မဟုတ္ဘူး
ငါ့အနားမွာ နင္ရွိေနၿပီမို႔
နင့္ကိုငါ ပိုတန္ဖိုးထားျမတ္ႏိုးတတ္ခဲ့လို႔ပါ...

အတူေနရဖို႔ဆိုတာ မလြယ္လွပါဘူး
နင္ဟာ အေကာင္းဆံုးမဟုတ္ခ်င္ေန
နင္ဟာ ငါနဲ႔မလိုက္ဖက္ခ်င္ေန

ဒါေပမယ့္ နင္ဟာ ငါရဲ႕အျမတ္ႏိုးဆံုးပါ...

 

သစ္ပင္နဲ႔ငွက္

ငွက္ကေျပာတယ္... "ငါသြားေတာ့မယ္.... ေတာင္ဖက္အရပ္မွာ ေနရာသစ္ရွာဖို႔ သြားေတာ့မယ္"

"သြားပါ.. အဲဒီအရပ္က နင့္ကိုေႏြးေထြးမႈေတြ ေပးလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေနရာမွာ ေႏြးေထြးတဲ့ငါ့ရင္ခြင္ အၿမဲရွိေနတယ္ဆိုတာကို နင္မေမ့ပါနဲ႔" လို႔ သစ္ပင္က မ်က္ရည္အရဲြသားနဲ႔ေျပာတယ္။

ငွက္သြားလိုက္ပါၿပီ....

သစ္ပင္က ေႏြဦးရာသီရဲ႕ေရာက္အရာကို ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ ေႏြဦးနဲ႔အတူ ငွက္ျပန္လာမယ္ဆိုတာကို သူယံုၾကည္ထားလို႔ျဖစ္တယ္။

ဒါေပမဲ့ အဲဒီႏွစ္က ခါတိုင္းႏွစ္ထက္ ႏွင္းေတြပိုက်ခဲ့တယ္။ သစ္ပင္ဟာ ေအးစက္ျခင္း၊ အထီးက်န္ျခင္းထဲ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ လူးလွိမ့္ခံစားရင္း ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္။

"ေဆာင္းရာသီေတာင္ ေရာက္လာၿပီပဲ.. ေႏြဦးရာသီ ေဝးႏိုင္ဦးမလား?"

ဒီစကားကို သစ္ပင္သိခ်င္မွသိလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ေစာင့္ေမွ်ာ္ျခင္းရဲ႕တန္ဖိုးကို သူယံုၾကည္ခဲ့တယ္။ ေႏြဦးရာသီက ခ်ိန္းထားတာထက္ ေနာက္က်မွေရာက္လာခဲ့တယ္။

ငွက္ျပန္လာပါၿပီ.. ဒါေပမဲ့ သစ္ပင္ရဲ႕အရိပ္အေရာင္ကို သူမေတြ႔ခဲ့ဘူး။ သစ္ငုတ္တိုေလးတစ္ခုကိုပဲ သူေတြ႔ခဲ့တယ္။ သစ္ငုတ္ရင္းမွာ စာတခ်ဳိ႕ကို ငွက္ေတြ႔လိုက္တယ္။

"ခ်စ္ျခင္းေတြ ဘယ္ေလာက္တာရွည္မယ္ဆိုတာ မသိေပမယ့္

အတူေနခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ပါတယ္ သက္တမ္းႏွစ္ ျပည့္ခ်ိန္နီးၿပီမို႔

နင့္ရဲ႕လက္ကို ငါေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး

ဒါေပမဲ့ နင့္အျပန္ကို ငါေစာင့္ေနခဲ့ပါတယ္...." စာကို ငွက္ၿငိမ္ၿငိမ္ဆိတ္ဆိတ္ ဖတ္ေနမိတယ္။

ငွက္မွာ မ်က္ရည္မရွိဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာမလဲ? လင္းလက္တဲ့ေနေရာင္ေအာက္မွာ ျပာလဲ့လဲ့ေကာင္းကင္ကို သူမျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒီႏွစ္ရဲ႕ေဆာင္းရာသီမွာ .. ေတာင္အရပ္ဆီ ငွက္ေဆာင္းမခိုေတာ့ဘူး။ သစ္ငုတ္တိုေဘးမွာပဲ သူရွိေနခဲ့တယ္။ သူ႔ကို သစ္ပင္လိုအပ္တယ္ဆိုတာကို သူသိလို႔ျဖစ္တယ္။

လူတခ်ဳိ႕ကေျပာတယ္...

"ဒီသစ္ပင္ကို ခုတ္တုန္းက ထူးျခားတဲ့အသံကို ၾကားရသတဲ့။ ဒါဟာ သစ္ပင္ရဲ႕ငိုသံလို႔ ေျပာတယ္"

ဒါဟာ အခ်စ္အတြက္ သစ္ပင္ရဲ႕ေၾကကဲြသံ၊ သစ္ပင္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ငိုညည္းသံပါလို႔.........

ရင္ကြဲ ႏွလံုးသား

ခ်စ္သူရယ္...
မၾကင္ စိမ္းကား
အမုန္းမ်ားနဲ႔
ငါ့ရင္ခြဲထြက္
ေရွာင္ဖယ္ရက္လည္း
ပ်က္ယြင္းမသြား
ခ်စ္ၿခင္းမ်ားနဲ.
အမုန္းမရွိတဲ့
ငါ့ ရင္ခြင္
နင္ ၿပန္ခို၀င္လွည္.ပါ.....
ခ်စ္သူရယ္....
ရင္ကြဲ...ႏွလံုးသား
ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႔
ႏြမ္းလ်ရိပ္ခို
လြမ္းစိတ္ပိုသည္
ဖယ္ခြာထြက္ေၿပး
ေနရာေတြေ၀းလည္း
အခ်စ္စစ္တည္ရာ
ဒီကမာၻမွာ... 

နင္သာ... အခ်စ္ဆံုးပါ....

ဘ၀

ဘ၀တစ္ခုကို ျဖတ္သန္းဖို႕
မနက္ခင္းကို တြန္းဖြင့္လိုက္ရင္း
ငါ့ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲမွာ
နင့္အခ်စ္ရယ္
က်မ္းစာအုပ္ရယ္...
၀ိုင္တစ္လံုးရယ္..
အသျပာတစ္ခ်ိဳ႕ရယ္ကို
ေသခ်ာထည့္လိုက္တယ္...
ေလ်ာက္လွမ္းလာရင္း
အသျပာက ကုန္ခမ္းလာလို႔
က်မ္းစာအုပ္ကို ေရာင္းလိုက္ရတယ္...
ဒီလိုနဲ႔ဘဲ
လမ္းေကြ႔တစ္ခုမွာ
အသျပာကနဲေနေတာ့
နင့္အခ်စ္ကို
ထိန္းမထားနိဳင္ဘဲ
လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ နဲ႔ျပဳတ္က်ခဲ့တယ္
ျပဳတ္က်သြားတဲ့ နင့္အခ်စ္ကိုလိုက္ရွာရင္း
အခုေတာ့ငါဟာ
ဘ၀ရဲ႕ လမ္းေပၚမွာ
၀ိုင္တစ္လံုးကိုဘဲ
အေဖၚျပဳေနရေတာ့တာေပါ့……

အျမစ္မရွိသူ မ၀င္ရ

ေ၀ေနေသာ ႏွင္းတစ္ပြင့္
လြင့္ေမ်ာလာျပီး ရင္ကိုတုိက္ရိုက္ထိမွန္ခဲ့လို႔
ျပန္ၾကည့္လိုက္တာ
မ်က္ရည္က ေတာက္ခနဲ က်လာခဲ့တယ္….
အနားက ခဏေပ်ာက္ဆံုးသြားလို႔
ႏွလံုးသားကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တာ
ငါတို႔အတူ ေရးထုိးခဲ့တဲ့
နာက်င္မႈေတြျပည့္၀ ဆုေတာင္းေက်ာက္စာ
တစ္ခ်ပ္က ေလွာင္ရယ္သံကို
ေက်နပ္စြာ ခံယူလိုက္ရတယ္……
ေ၀းသြားရမယ္ဆိုရင္ေတာင္
အသက္မဲ့တဲ့ ပံုရိပ္ေတြအတြက္
ေဟာင္းေနတဲ့ ငါ့ရင္ခြင္မွာ
ေရးဆြဲခြင့္ ေပးခဲ့လွည့္ပါခ်စ္သူ
တကယ္ေတာ့ ငါဟာ
ေမွာ္ဆရာ လက္ထဲကငွက္ကိုမွ
လိုခ်င္ခဲ့တာကိုး
ပ်ံသန္းသြားမယ္မွန္း သိလ်က္နဲ႔
တရုိက္မက္မက္ ရူးမိုက္ခဲ့လို႔
ႏွလံုးသားက တပြက္ပြက္က်ခဲ့တဲ့
ေသြးစက္ေတြကို ေဆးေၾကာဖို႔
နင္လည္းနဲနဲေတာ့ ပင္ပန္းမွာေပါ့ခ်စ္သူ
ျပန္သန္းသြားမယ္ဆိုရင္လည္း
ဒီရင္ကို စုံကန္လိုက္မွရမွာ
ဒါမွ……

ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုတာ

အလြမ္းေတြျပိဳးရင္း
မနက္ခင္းတစ္ခု
ေရာက္ခဲ့ျပန္ျပီ
ခ်စ္သူ…
မင္းကေတာ့
ငါ့ကုိေမ့ေပ်ာက္ေနေရာေပါ့
မင္းေပးခဲ့ဘူးတဲ့ အနမ္းေတြထဲမွာေပ်ာ္၀င္ရင္းနဲ႔
ငါ႔မနက္ခင္းေတြေပ်ာက္ဆံုးကုန္တာ
ၾကာလွေပါ့...
ဒီလိုနဲ႔ဘဲ
ငါ့အသက္တစ္ႏွစ္ၾကီးသြားျပန္တယ္
နင့္ကိုလြမ္းရင္းေပါ့…

ခ်စ္သူသိေစဖို႔

ရင္ခုန္ျခင္းဆိုတာ
အိမ္မက္တစ္ခုဆို
မင္းအတြက္နဲ႔
ငါဖက္တြယ္မိမယ္
ခ်စ္သူ…
လြမ္းေမာျခင္းဆိုတာ
ခါးသီးတဲ့အရာျဖစ္ေပမယ့္
မင္းအတြက္ေၾကာင့္
ငါေပ်ာ္၀င္မိမယ္
ခ်စ္သူ…
ဘ၀မွာ
ဒဏ္ရာေတြဘဲရခဲ့ဘူးတဲ့
ဒီရင္ထဲက
ငါ့ႏွလံုးကို
မင္းအခ်စ္နဲ႔
ရွင္သန္ေစမွာလား
က်ရႈံးေစမွာလား
ခ်စ္သူ…
ထားခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း
အခ်က္ေလးေတာ့ ျပခဲ့ေပါ့
ခံနိဳင္ရည္ရိွေအာင္
ၾကိဳးစားဖို႔သက္သက္ပါဘဲ
ခ်စ္သူ…

လြမ္းေနသူ

နင့္အတြက္ဆိုျပီး ျဖစ္လာမယ့္
ငါမသိေသးေသာႏြံအိုင္ထဲက
ရႈံ႕တြေနေသာ အေတြးတစ္ခု
တစ္ကယ္ျဖစ္ေနတာပါဘဲ
အလြမ္းအတြက္ဆိုျပီး ေကာင္းကင္ျပာေတာင္
အနည္ထေနလိုက္တာ
မ်က္ႏွာၾကီးက အပုပ္ေရာင္၀င္းလက္ေနတယ္
နင္ထြက္သြားေတာ့ ႏွလံုးသားျပတ္ေရြ႔
တစ္ခုက ျပင္းထန္စြာလႈပ္ရွားလာတယ္
လူေတြေခၚတာေတာ့ အသဲကြဲငလ်င္တဲ့….
ရပ္တန္႔မေနတ့ဲ ငါ့ရင္ထဲကအက္ေၾကာင္းကို
ကုစားေပးပါလို႔……
(အခ်စ္ရွိေနေသာငါ့အတြက္ နင့္ရင္ခြင္တစ္ခုတည္းလိုတာပါ)
၀င္လာမယ္ဆိုရင္ စိုေျပေနေသာငါ့ရင္ခြင္က
နင့္အတြက္ၾကိဳဆိုမိမွာပါ…..
အလြမ္းမိုးတိမ္ေတြလည္း
ေနမင္းရဲ႕ အခ်စ္ေတြေၾကာင့္
ေပ်ာက္ဆံုးေနျပီး လြမ္းေနသူ ဆိုတာၾကီးလည္း
ျပန္လည္ေတာက္ပလာေနမွာပါ ခ်စ္သူ……
နင္ အနားကို…….
 ျပန္..လာ..မယ့္…ေန႔…မွာ..ေပါ့…….

မင္း ငါ့ကို....

မင္း ငါ့ကို...
ခ်စ္တတ္လာေအာင္
သင္ေပးခဲ့တယ္....
မင္း ငါ့ကို...
လြမ္းတတ္လာေအာင္လည္း
သင္ေပးခဲ့တယ္....
မင္း ငါ့ကို...
ငိုတတ္ေအာင္လည္း
သင္ေပးခဲ့တယ္....
ဒါေပမဲ့...
မင္းမရွိေတာ့တဲ့ ငါ့ဘ၀မွာ
မင္း ငါ့ကို...
တစ္ေယာက္တည္း ေနတတ္ေအာင္
သင္မေပးခဲ့ဘူးေနာ္....

ေကာင္းကင္နက္

မိုးမရြာဘဲ ႏွင္းေတြဆိုေနတဲ့
ငါ့ကိုယ္ေပၚမွာ အလြမ္းျမဴမႈန္ေတြ
ကပ္ေနလုိ႔
အရမ္းေအးတဲ့ ေလာင္က်ြမ္းမႈကို
အရည္ျပားက အလူးအလဲ
ခံစားေနတာ……..
မိုးေတြကလည္း (ရင္ထဲမွာ)
သည္းေနလိုက္တာ
ငါ့ရဲ့ဘယ္ဘက္ မ်က္လံုးက
ညာဘက္မ်က္လံုး ကိုေတာင္မျမင္ရေတာ့ဘူး
တိတ္လိုက္ပါေတာ့
ရင္ထဲကမိုးေတြ…
ျပန္လည္ေမြးဖြားလာမယ့္
စေနေန႔ရဲ့ ခ်ိဳးကူသံ
ေကာင္းကင္နက္ရဲ့ သစ္ငုတ္တိုေအာက္မွာ
မိုးစိုခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္
ဘ၀ရဲ့စက္ဆုတ္မႈေတြကို ခ်ီးမြန္းေနခ်င္လို႔ေလ…
*စေနေန႔တစ္ေန႔ရဲ့ ေကာင္းကင္ေအာက္မွာေရးဖြဲ႔၏*
*လြမ္းျခင္း၏တစ္ျခားတစ္ဖက္မွာ ေနသာေနတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ရွိသည္*

ရယ္သံမဲ့ ည

လမ္းခြဲမ်ားနဲ႕ လူ႕ဘ၀ရဲ႕ လမ္းမႀကီးမွာ
ေရြးခဲ့မိတဲ့ အတိတ္လမ္းကိုလည္း
ေႏွာင္မတြယ္ရစ္လိုဘူး…
အနာဂတ္အတြက္လည္း စုိးရိမ္စြာ
မေမွ်ာ္မွန္းလိုဘူး …
ေ၀ဒနာေတြလည္း မေၾကာ္ျငာလိုပါဘူး
ရင္ထဲက အရွိတရားေတြ ပြင့္အန္လို႕မရေတာ့ရင္
ေရငံုကာႏႈတ္ပိတ္လုိ႕ တိတ္ဆိတ္စြာနဲ႕
ရိုးရွင္းစြာပဲ ျဖတ္သန္းမယ္။
နာက်ဥ္စြာလဲက်လို႕ ဆံုးရႈံးျခင္းေတြႀကံဳရတဲ့အခါ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆုိတာလဲ အစရွာမရခဲ့ဘူး
၀မ္းနည္းမႈေတြနဲ႕ လဲၿပိဳခ်ိန္မွာ
စာနာမႈေတြနဲ႕အတူ ၾကင္နာစြာ ေဖးမသူေတြေတာ့
ရွိႏိုင္ေပမယ့္ …
စိတ္ခြန္အားေတြတိုးဖို႕ တည္ၿငိမ္မႈဆိုတာလဲ လိုမယ္...
လမ္းေလွ်ာက္သင္ရင္း ေျခတစ္ဖက္ေခ်ာ္လဲက်တဲ့ခါ
ဘ၀ရဲ႕ မတူညီမႈေတြၾကားက ေလွာင္ရယ္သံေတြၾကားတယ္
ဥေပကၡာတရားေတြ ထမ္းပိုးရင္း …
ေလွာင္ရယ္သံေတြ ေက်ာခိုင္း တိတ္ဆိတ္တဲ့ညေတြပဲ
ျဖတ္သန္းေတာ့မယ္ ...

ဘ၀ ဖတ္စာ

ေရာက္လာတည္းက
ဘာမွန္းေတာင္ မသိေသးဘူး ...
ေလာက, ႀကီးက မ်က္စပစ္ျပေနျပွီ . . .
အေသြးအသားေတြမွာ ေလာက္တက္ေနသလို
ေလာက္ေကာင္ရဲ႕ အေသြးအသားထဲမွာလည္း
ေနာက္ထပ္ ...
ေလာက္တက္ေနရင္ေတာ့ ဒုကၡ . . .
ကႀကီး ... လို႔
ေအာ္ဖတ္ဖို႔ ဟန္ျပင္ရံုရွိေသး
အဲ့ဒီ ကႀကီး က
ပက္လက္လွန္ျပလို႔
ဘယ္လိုဖတ္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး . . .
၀, လံုးကိုႀကည့္ရင္း...
သုညက အေယာင္ေဆာင္ထားတာလား ... ?
သံသယ၀င္တတ္ေနျပီးမွ
သုညက ၀,လံုးေယာင္ေဆာင္တာ
ဘာမွမျဖစ္ဘူး ...
လူတခ်ိဳ႕က
၀,လံုးရဲ႕ ၀ိုင္းဆက္ဆက္ တန္ဖိုးကို
သုည, လို႔ သတ္မွတ္လိုက္မွ ... ဒုကၡ . . .
အျပင္သြားဖို႔
ေလာက,ကို ျပတင္းေပါက္ဖြင့္လိုက္တာ
ဒုကၡ ကို ...
ခလုတ္တိုက္မိျပီ . . .
ေသာက ထုတ္တန္းနဲ႔ တိုက္မိတာလည္း
ေခါင္းမွာ ...
ဒဏ္ရာရေနျပီ . . .

လြမ္းပင္လယ္ေ၀

လြမ္းတတ္သမွ်
လြမ္းပါရေစ..
လြမ္းစရွည္ေမ်ာ
လြမ္းေႏြေတာမွာ
လြမ္းေမာလႈိက္ဖို
လြမ္းခိုက္ပိုကဲ
လြမ္းရင္ထဲ၌
လြမ္းသည္းလႈိက္ဆူ
လြမ္းၿမိဳက္ပူျပင္း
လြမ္းစိတ္တင္း၍
လြမ္းရင္းေန႔ေတြလြန္ေျမာက္၏...
လြမ္းသင့္သမွ်
လြမ္းခြင့္ရေစ
လြမ္းညဥ့္လြန္နက္
လြမ္းထက္၀က္ႏွင့္
လြမ္းသက္ရင့္ေရာ္
လြမ္းမေပ်ာ္စဥ္
လြမ္းစဆင္ကာ
လြမ္းေျပရာသို႔
လြမ္းဘာသာႏွင္း
လြမ္းစိတ္တင္းမွ
လြမ္းရင္းညေတြလြန္ေျမာက္၏...

မင္းရဲ႕နံေဘး အတူရွိေနပါရေစ

ေန့တိုင္း၊ ညတိုင္း

မင္းရဲ့လက္ေလးကိုဆြဲျပီး

ညအလင္းေရာင္ေလးမွာ

မင္းနဲ့တူတူရွိေနပါရေစ...

မနက္ခင္းေနထြက္တဲ့အခ်ိန္ေလးမွာလည္း

မင္းရဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ပါရေစ...

လျပည့္ညေလးေတြမွာလည္း

မင္းရဲ့လက္ေမာင္းေလးကိုမွီျပီး

မင္းနဲ့တူတူရွိေနပါရေစ...

မင္းရဲ့အခ်စ္က ငါ့ႏွလံုးသားေလးကို

စိတ္လွုပ္ရွားေစတယ္

အဲဒါေတြကမင္းရဲ့အခ်စ္ေၾကာင့္ပါပဲ

ေန့တိုင္း၊ ညတိုင္း

မင္းရဲ့လက္ေလးကိုဆြဲျပီး

ညအလင္းေရာင္ေလးမွာမင္းနဲ့တူတူရွိၿပီး

မင္းရဲ့ဘ၀ကို ေ၀မွ်ခံစားျပီး

ႏွလံုးသားအစစ္နဲ့ မင္းရ့ဲနားမွာ

တူတူေနပါရေစ....

မင္းရဲ့အလင္းေရာင္ေလးက

ငါအနားမွာရွိေနသလို

မင္းရဲ့အခ်စ္ကငါ့အနား၀န္းရံေနတယ္

ယခုမွစျပီးမင္းရဲ့နားမွာရွိပါရေစ....

ငါရဲ့အခ်စ္ကမင္းတစ္ေယာက္တည္းအတြက္ပါပဲ

ငါအခြင့္ရွိမယ္ဆိုမင္းရဲ့နံေဘးေနပါရေစ....

ငါရဲ့အခ်စ္က အခ်ိန္တိုင္း

ေနမထြက္သည့္တိုင္

ေန့တိုင္း ညတိုင္း

မင္းရဲ့နံေဘးနားတူတူရွိေနပါရေစ....

ေမ့ခဲ့ပါတယ္... ဒါေပမဲ့လည္း....

အလြမ္းေတြျဖန္႕က်က္ထားတဲ့
ေကာင္းကင္မွာ တိတ္တဆိတ္
ေဖာက္ထြက္လာတဲ့ရွဳိက္သံတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕အတူ
အထီးက်န္လတစ္ဆင္းရဲ႕ အေဖာ္ျပဳမွဳေတြ
တမ္းတျခင္းေန႕စြဲေတြကုိ ေဖာက္ထုတ္တဲ့
နာရီလက္တံေလးေတြ....
အၾကင္နာခင္းတဲ့လမ္းထင္
နာက်င္ျခင္းေတြေပြ႕ပုိက္ထားတဲ့
ရင္ခြင္က မမွတ္မိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့
မင္းပံုရိပ္ေတြ....
ဆံုဆည္းျခင္းရဲ႕ သက္ေသေတြထဲက
ဟုိအရင္အတူထုိင္ခဲ့တဲ့ ခံုတန္းလ်ားေလးရယ္...
မာနေတြဖံုးကြယ္ထားတဲ့အလြမ္းသက္ေသ
ငါ့မ်က္ရည္ေတြ...သတိရျခင္းေတြကုိ
နာၾကည္းျခင္းတစ္ခ်ိဳ႕တစ္၀တ္နဲ႕
အစားထုိးခ်င္မိတဲ့ငါက လည္း
ေ၀းသြားတဲ့အနမ္းေတြေတြကုိေတာ့
လြမ္းေနမိေသးတယ္...ခ်စ္သူရယ္...
လမင္းရဲ႕ အေဖာ္ျပဳမွဳေတြကုိ
ဥပကၡာျပဳခဲ့ပါတယ္ ကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြလည္း
ေမ့ေလ်ာ့ေနမိပါတယ္ မင္းရဲ႕မ်က္၀န္းေတြလည္း
ေမ့တက္ဖုိ႕ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္...
အလြမ္းေတြ အေဆြးေတြ
သတိရျခင္းေတြ တမ္းတျခင္းေတြ ကုိလည္း
ငါ့ႏွလံုးသားမွာ Delete လုပ္ထားခဲ့ပါတယ္..
ဒါပင္မဲ့လည္း ခ်စ္သူရယ္.....
ငါမျမင္နုိင္တဲ့ ငါႏွလံုးသား ျမင္ႏွာျပင္က
Recycle Bin ေလးထဲမွာေတာ့
နင္ရွိေနခဲ့ေသးတယ္ေနာ္....

စိတ္ခ်ခ်စ္သူ ဘ၀ဆံုးတိုင္ ေစာင့္ေနဦးမယ္

ခ်စ္ခဲ့တာလား ႏွစ္ခဲ့တာလား
မေသခ်ာေပမဲ့…..
မပစ္ရက္ႏိုင္ခဲ့တာေတာ့
အမွန္ပဲ ခ်စ္သူ…..
အျမင့္ဆံုးမွာ ထားခ်င္ေပမဲ့
ငါကိုယ္တိုင္ ဆြဲခ်ခဲ့တာလား
မသိ၀ိုးတ၀ါးနဲ႔ အခ်စ္ႏြံထဲမွာ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး နစ္ျမဳပ္ေနခဲ့တာ
ဒီေန႔ထိတိုင္ပဲ ခ်စ္သူ…..
နင္ ငါ့ကို လြမ္းေနမလား
မေရရာေပမယ့္ က်ိန္းေသတာကေတာ့
စိတ္ကူးယဥ္ အေတြးေတြနဲ႔
နင့္ကိုငါ ရူးမတက္လြမ္းတယ္…..
ျပန္လာဦးမလား မမွန္းဆတက္ေပမဲ့
ေမွ်ာ္လင့္မႈ နည္းပါး (၁%ပဲရွိရင္)ေတာင္
စိတ္ခ် ခ်စ္သူ ဘ၀ဆံုးတို္င္
ေစာင့္ေနဦးမယ္…..

အလြမ္းတခ်ိဳ႕..... ပန္းတို႔ျဖစ္ေစ

ပန္းတစ္ပြင့္ကုိ ..... ႏြမ္းလုိ႔
ပစ္ဖူးခ်င္ ............ ပစ္ဖူးခဲ့မယ္
လူတစ္ေယာက္ကုိ... လြမ္းဖုိ့
ဘယ္သူက ........... ခ်စ္ဖူးမွာလဲ...
ပစ္ခဲ့တဲ့ ................ ပန္းကုိ
သတိတ၇ .............. မ၇ွိေပမဲ့
ခ်စ္ခဲ့တဲ့ ................. အလြမ္းေျကာင့္
၇င္မွာမထိ၇ွသူ ......... ဘယ္သူ၇ွိမွာတဲ့လဲ...
ပန္းတုိင္း ................ ၀တ္၇ည္မခ်ဳိေပမဲ့
လြမ္းတုိင္း ............... ငုိလုိ့က်တဲ့မ်က္၇ည္ကေတာ့
သူမ်ားထက္ပုိပါတယ္ ... ခ်စ္သူ၇ယ္...
ဤမွန္ေသာစကား၊တုိင္တည္ထားလုိ့
အလြမ္းေတြျငီးေငြ႔၊ဆုေတာင္းတုိင္းသာျပည့္၇င္
ဘ၀အဆက္ဆက္၊အခ်စ္ကံတက္၍
၇င္မွာခံစား၊အလြမ္းမ်ားသည္
ေအးျမလန္းဆန္း၊အျကင္နာပန္းတုိ့ျဖစ္ခါ
ခ်စ္သူ၇ဲ့၇င္ခြင္နန္း၊ထာ၀၇မႏြမ္းဘဲ
ပြင့္လန္းခြင့္၇ေစ၊ေတာင္းဆုေျခြမယ္
ခ်စ္သူ၇ယ္..........

စိတ္ကူးထဲမွာ

ရင္ခုန္သံခ်င္းထပ္တူညီနိုင္မယ္ ယံုၾကည္လို႔

သီခ်င္းတစ္ခုမွာ ငါတို႔ အတူတူစီးေမ်ာၾကည့္ရေအာင္...

အဲဒီသီခ်င္းထဲမွာေတာင္တန္းႀကီးေတြအေၾကာင္းပါမယ္...

ပင္လယ္ျပင္ႀကီးအေၾကာင္းပါမယ္..

ေတာအုပ္ေလးနဲ႔ ငွက္ကေလးေတြအေၾကာင္းပါမယ္

ေလေျပေလညွင္းနဲ႔ပန္းေလးေတြအေၾကာင္းပါမယ္....

မိုးေကာင္းကင္ႀကီးနဲ႔ တိမ္ျဖဴေတြအေၾကာင္းပါမယ္.....

ၿပီးေတာ့ မင္းကို အရမ္းခ်စ္မိၿပီဆိုတဲ့စကားကို

ပ်ား၊ ပိတုန္းေတြမနာလိုတဲ့အထိ ပန္းဘာသာနဲ႔ေရးထိုးထားတဲ့

ေက်ာက္စာတစ္ခ်ပ္အေၾကာင္းပါမယ္..

အရိုးရွင္းဆံုးေရွးသံုးဘာသာစကားတစ္ခုကို

နင့္အတြက္ ၾကယ္စာလံုးနဲ႔ ငါသီကုံးမယ္.....

နင္ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ

ငါ့ကိုယ္ငါ စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းအျဖစ္

မွတ္တမ္းတင္ခြင့္ျပဳခဲ့ပါ...

ေက်းဇူးျပဳၿပီးေတာ့ နိဂံုးေနရာမွာေတာ့

အမုန္းနဲ႔အရံႈးကို ထာ၀ရပယ္သတ္ခဲ့ေပးပါ...

(စိတ္ကူးထဲမွာေပါ့) လက္ေတြ႔က်ေတာ့

ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးပါပဲ.. ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္မိေနၿပီ...

နွစ္သိမ့္တဲ့ေတး

"ခ်စ္တယ္ "ဆိုတဲ့စကားတစ္ခြန္းနဲ့
ငါ့ဆီကအရာအားလံုးကို
ညိွု့ယူနိုင္စြမ္းရွိတဲ့နင္
"ယံုၾကည္ပါ"ဆိုျပီးေတာ့လည္း
နင္င့ါကိုေခ်ာ့သိပ္ 

မ်က္လံုးအစံုကိုမွိတ္ေစခဲ့တယ္
" သစၥာ"ဆိုတဲ့ၾကိဳးနဲ့
တစ္ခါျပန္ နင္ငါ့ကိုခ်ည္ေနွာင္ထားခဲ့ျပီး
"ျပန္လာမယ္ "ဆိုတဲ့ေတးသြားေလးနဲ႔

နင္ငါ့အနားကထြက္သြားခဲ့တာ
နွစ္ေတြၾကာေညာင္း
သကၠရာဇ္ေတြလည္းေျပာင္းခဲ့ေပါ့
ကိုယ့္အခ်စ္ကို ယံုၾကည္ပါဆိုျပီး
ျပန္လာမယ္လို့သစၥာဆိုခဲ့တဲ့နင္
ခုေတာ့ဘယ္စီမွာမွန္းမသိနိုင္ေပမဲ့
နင္ဆိုခဲ့တဲ့ေတးသြားေလးကို
ခုထိနားဆင္ေနတာလဲ ငါဘဲေပါ့.....

တိမ္ၿဖဴတို႕ႏွင္႕အတူ

စိတ္ၾကမ္းဘီလူးတို႕ ေၿခပင္မက်ဴးေသာ အရပ္၌
ငါ..မတ္မတ္တည္ခဲ႔ေခ်ၿပီ...

အို..အခ်င္းေဆြမြန္တို႔
သင္တို႔ၾကိဳဆိုမည္ဆိုလ်ွင္
အေမွာင္ နံနက္သို႔ပင္ 
အလင္းငွက္တို႔ၿဖင္႔ ငါလာခဲ႔ပါမည္...

ထို႕ေနာက္
ေလာက ေလဆန္မွာ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္အန္ထုတ္
ငါတို႔အားလံုး မိုးမခ်ဳပ္မီ အိမ္ကိုၿပန္ၾကမည္....


                                                                       တာရာမင္းေ၀ (-မိုးေခါင္လို႔တီးတဲ႔ဗံုသံမွ..)

ႏွင္းလူ

ႏွင္းလူဟာ
ဂူထဲမွာ ဘီလူးဒူးတုပ္ထိုင္လ်က္
အေမွာင္ၾကဳတ္ၾကဳတ္ကို ကိုက္ၿမိဳ ၀ါးစားရင္း
ေန နဲ႕လည္း စိတ္ခ်င္း ဆက္သြယ္ၾကည္႔တယ္...

ရႊံ႕မီးအိမ္နဲ႔ ေ၀႔ပတ္ၿပီး
ေၿမာက္အရပ္ကို ရွာေဖြၾကည္႔ေတာ႔
ဓူ၀ံၾကယ္ ေၾကြသြားတာ ၾကာၿပီတဲ႔...

သူရႈံးသြားတယ္
သူ႔ပါးစပ္ကို သူၿဖဲၿပီး
ေၿမာက္ၿပန္ေလက ေဆာင္းေတြကို ရိုက္ခြဲၾကိတ္ထည္႔
လြမ္းရင္ လိုက္ခဲ႔လို႔ မွာတယ္...

အဲဒီလိုနဲ႔
ေႏြဦးေပါက္ မ်ားစြာကို လြန္ေလၿပီးမွ
ၿပန္လည္ ႏိုးထလာတဲ႔ ေက်ာက္ႏွင္းလူ
ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္သူ ထူတယ္...

ၿပီးေတာ႔
ေသြးေတြကို တဂ်ဳံးဂ်ဳံး ၿပန္ေမာင္း
ေကာင္းကင္ကို
ပိေတာက္ေတြနဲ႔ တေဗာင္းေဗာင္းပစ္ေပါက္
မီးပြင္႕မတတ္၊ ခါးေထာက္ရပ္လိုက္တယ္...

ငါ..(သို႕မဟုတ္)
ႏွင္းလူကေလးရဲ႔ မွတ္တမ္းမွာ
အဲဒီေဆာင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေရးထားမိ
သတိရတိုင္း ၿပန္ၿပန္ ဖတ္ၾကည္႔လို႔ေပါ႕...

                                                                  တာရာမင္းေ၀ (-မိုးေခါင္လို႔ တီးတဲ႔ဗံုသံမွ...)

ေတေလ မွတ္တိုင္

ၾကယ္ေတြ ၾကယ္ေတြ
သမ္းေ၀မႈ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထ
ေဟာင္းေလာင္းပြင္႔ေနတဲ႔..ည...

၀ိညာဥ္ႏွင္းမႈန္တစ္စက္
အိပ္မက္ ၿမင္းခြာ အမွတ္(၁၃)
တစ္ေယာက္တည္း အတံုးအရံုးလဲသူ
ငါ႕ ကံၾကမၼာနဲ႔..လူ

ဂမၻီရ သစ္ပင္မွာမွ
စြယ္ေတာ္ပြင္႔အို ရွာခ်င္တဲ႔လက္
ကားစင္တင္ၿပီး မီးရႈိ႕သတ္မယ္...

လၿပည္႔၀န္းေရ
ပန္းကႏၱာရမွာ
အမုန္းေတြ လဲ႔ၿပာကြဲအက္
ငါဟာ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ၿပန္တူးေနတဲ႔
ေပါက္ခၽြန္းတစ္လက္ကြဲ႔ သိရဲ႔လား...

ၿခေသၤ႔နဲ႕ ဘယ္လိုတိုက္တိုက္
ဘီလူးနဲ႔ ဘယ္လိုကိုက္ကိုက္
ခ်စ္မိသူေလာက္ေတာ႔
ဘယ္သူမွ လူမိုက္ မမည္...

ကေ၀မီးေတာက္
ေဆာင္းဦးေပါက္ အရက္တစ္အိုး
ၿမဴခိုးေ၀ေ၀ေက်ာက္ခဲမ်ား
ငါ႔ကိုထားခဲ႔ပါ...

ေတေလမွတ္တိုင္
ေမ်ွာ္စင္ေတြထက္ ပိုခိုင္လာရဲ႔
ေၿခေထာက္ကတစ္ၿခား လမ္းတစ္ၿခား
ငါဘယ္ေတာ႔မွ မသြားဘူး မိန္းကေလးေရ...

                                                                တာရာမင္းေ၀ (-မိုးေခါင္လို႔ တီးတဲ႔ဗံုသံမွ....)

အခ်စ္

အခ်စ္က.......... ခါးသီးမွဳေတြကို ခ်ိဳျမေစတယ္                                                                            ေၾကးနီးကို ေရႊျဖစ္ေစတယ္...

အခ်စ္ေၾကာင့္.... အနည္ အႏွစ္ေတြကို  ၾကည္လင္ေစတယ္...

အခ်စ္ေၾကာင့္....  နာက်င္မွဳေတြကို   ေပ်ာက္ကင္းေစတယ္...

အခ်စ္ေၾကာင့္.... ေသသူကို ျပန္ရွင္ေစပါတယ္...

အခ်စ္ေၾကာင့္.... ဘုရင္တစ္ပါးကို   ေက်းကၽြန္ျဖစ္သြားေစပါတယ္....

                             

ေႏွာင္.... ဖြဲ႕

ေမရယ္.... ၾကည္ႏူးမ်က္၀န္း

လက္ရႊန္းၿပံဳးခ်ိဳ ကိုယ္ဟန္ႏြဲ႕ႏြဲ႕

ေခါင္းတစ္လွည့္မွာ ေစာင္းငဲ့အၾကည့္

သည္းထိၿငိစြဲ ေႏွာင္သစ္ဆဲမို႔

ေမာင္ခ်စ္ၿမဲပါ ခ်စ္သူေမ.....

စြဲမိေရႊဘ၀င္ သူ႔ရုပ္သြင္

ေရႊေက်းတမွ် အလွကံုလံု

ဖူးတငံုတည့္ ၾကာမွံဳႏွဳတ္ခမ္း

ပြင့္လန္းက်က္သေရ ရြန္းရြန္းေ၀ကာ

ကုေဋတစ္သန္း သူ႔ေျခလွမ္းတို႔

ေရႊလမ္းေပၚမွာ ေလ်ာက္လွမ္းလာသည္

ဒီလူရင္မွာ ျမင္ရံုမွ်ႏွင့္

ယေန႔ခ်ိန္ထိ ရင္မွာစြဲလန္း

ေမ့မရသူက ကိုယ္ပါကြာ....

ခ်စ္သူ

မ်က္စိမွိတ္ထားပါခ်က္ ေကာင္းကင္ကိုသတိရသည့္အခါ

တိမ္မ်ားကို ျမင္ေနရပါသည္...

အလြန္ေ၀းကြာသည့္အရပ္ကို ေရာက္ေနပါလ်က္

ပင္လယ္ျပာကိုစဥ္းစားမိသည့္အခါ 

လွိဳင္းပုတ္သံကို ၾကားေယာက္ေနတတ္ပါသည္....

အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ အိပ္ဆက္ေနပါလ်က္

ဥယ်ာဥ္ထဲသို႔ စိတ္ေရာက္သြားသည့္ အခါ

ႏွင္းဆီရနံ႔ကို ခံစားရရွိေနျပန္သည္.....

ေသဆံုးသည္အထိ မွတ္မိကၽြမ္း၀င္သြားေစမည့္အရာမွာ 

ခ်စ္သူ သာျဖစ္ပါ၏...

ခ်စ္သူ ကိုယ့္ကို သံသယအၾကည့္ေတြနဲ႔ မၾကည့္ပါနဲ႔...

မင္းကလြဲၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွ အခ်စ္ဘူးဆိုတာ မင္းအသိဆံုးပါ...

ခ်စ္သူ ကိုယ့္ကို မယံုၾကည့္တဲ့ စကားေတြနဲ႔ မစြပ္စြဲပါနဲ႔...

မင္းကလြဲၿပီး ငါ့ရဲ႕ႏွလံုးသားမွာ ဘယ္သူမွ မရွိခဲ့ဘူးဆိုတာ

ခ်စ္သူ အသိဆံုးပါ...

၀မ္းနည္းတစ္ေန႔

ေ၀းသြားခဲ့တဲ့ ေန႔ေလးတစ္ေန႔မွာ

ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ ေတြ႕ဆံုကာ

စကားေလးေတြ သီရီလာ

ေျပာၾကတဲ့အခိုင္ အေျခအေနမွာ

ေ၀းသြားမ်ာကို ေၾကာက္လို႔လာ

စကားေလးေတြ မဆံုးခင္မွာာ

ႏွလံုးသားက ၀မ္းနည္းလာ

မခြဲခ်င္ပဲ ခြဲလို႔သာ

ေၾကကြဲရင္းနဲ႔ ထြက္လို႔သာ

အေ၀းတစ္ေနရာကို ေရာက္ခဲ့တာ....

ယံုပါ

အစြယ္ကို လိုခ်င္ေတာ့

အေကာင္ကို ၿဖိဳခြင္းႏိုင္သလို

အခ်စ္ကို လိုခ်င္ေတာ့

အရာအားလံုကို ေက်ာ္လြားႏိုင္ပါတယ္ အခ်စ္ရယ္...

ကမာၻအႏွံ႔ အခ်စ္ေတြ က်ယ္ျပန္႔ဆိုေပမဲ့

ကိုယ္ခ်စ္တာက မင္းမွာရွိတဲ့

အခ်စ္မ်က္ႏွာေလး တစ္ခုတည္းပဲ

ရွိတယ္ဆိုတာ ယံုေစခ်င္တယ္ အခ်စ္ရယ္....

အခ်စ္ကမာၻ

ေနသာလို႔ ရႊင္ျမတဲ့အခ်ိန္မွာ 

ကညာပ်ိဳ ....... ကို ခ်စ္တယ္ဆိုၿပီး

 ေအးျမတဲ့ အေရာင္ေအာက္မွာ 

အခ်စ္ကမာၻေလး တည္ေဆာက္ၿပီး

 ႏွစ္ကိုယ္တူ အေပ်ာ္ခရီး ေလ်ာက္လိုက္ခ်င္ပါတယ္....

ခ်စ္တယ္လို႔ ဆိုေနခ်ိန္မွာ 

အမုန္းမာန္ကေလး ေပ်ာက္ၿပီး

ၿပံဳးေပ်ာ္တဲ့ အခ်စ္မ်က္ႏွာေလးကို 
အၿမဲျမင္ခ်င္တယ္ အခ်စ္ကေလး ရယ္....

ေကာင္းျခင္း ဆိုးျခင္း

အခ်စ္ေရ

ေကာင္းေသာ စစ္ပြဲမရွိသလို

ဆိုးေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ မရွိပါဘူး

ေကာင္းေသာ အသည္းကြဲျခင္း မရွိသလို

ဆိုးေသာ မဂၤလာပြဲဆို မရွိပါဘူး

ကိုယ္နဲ႔ မင္းဟာ

ေကာင္းေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳေတြနဲ႔

ေကာင္းေသာ ဆံုစည္းျခင္းေတြၾကားမွာ

ေကာင္းေသာ မဂၤလာပြဲေလး

က်င္းပၾကမယ္

တစ္ေန႔ေန႔မွာေပါ့ကြယ္....

ေပးဆပ္မဲ့သူ

လက္ထပ္ျခင္းဟာ

ေယာက္်ားေလးအတြက္

လြတ္လပ္ျခင္းေတြ စေတးရၿပီး

မိန္းကေလးအတြက္

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ စေတးရတယ္တဲ့.....

ကိုယ္သာ မင္းကေလးကို

ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ခ်စ္ခြင့္ရၿပီဆုိရင္

မင္းရဲ႕ လြတ္လပ္ျခင္းေတြကို

မသိမ္းပိုက္ရံုမက

ကိုယ့္ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြကိုပါ

မင္းကို ေပးဆပ္ပါရေစ 

တစ္ဘ၀လံုးအတြက္ပါ ခ်စ္သူေရ....

ညာတဲ့ႏွဳတ္ခမ္း

မင္းပါးစပ္ကေျပာေတာ့

ကိုယ့္ကိုမုန္းတယ္တဲ့

မင္းမ်က္လံုးေလးေတြက

ကိုယ့္ကို ေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္တယ္

ႏွလံုးသားရဲ႕ ပံုရိပ္ဟာ

ပါးစပ္ဖ်ားမွာ မထင္လာဘူး

မ်က္၀န္းမွာပဲ ရွိပါတယ္

မင္းေလး မညာနဲ႔ေတာ့ကြယ္....

အခ်စ္ေမတၱာ

ကမာၻေျမၾကီးက ဘယ္ေလာက္ပဲၾကီးမားပါေစ

ဒို႔ရဲ႕အခ်စ္ေမတၱာနဲ႔ ႏွိဳင္းယွဥ္ရင္

ေဘာလံုးေလးေလာက္ပဲရွိတယ္.....